Για την αρχόντισσα...

http://www.youtube.com/watch?v=4A0J38kCQZg

Έτσι θα τη χαρακτήριζε κανείς τη θεία Σοφία... έτσι τη θυμάμαι από παιδί... μεγαλωμένη σε χωριό, είχε γνωρίσει κατοχή, πείνες, πόνο κι όμως μια αρχοντιά την χαρακτήριζε πάντα... Είχε μια φινέτσα... τελικά ο άνθρωπος γεννιέται δε γίνεται.. Έλεγε σε όλους: "Εγώ άμα δε γνωρίσω άνθρωπο καλλιεργημένο στην ψυχή δεν παντρεύομαι. Θα μείνω μόνη... " Το πίστεψε και ο Θεός της τον έστειλε, το θείο Γιάννη και την είχε βασίλισσα... Την πρόσεχε, την  αγαπούσε, φρόντιζε να μην της λείψει τίποτα. Τη θυμάμαι πάντα μέσα στις ζεστές τις γούνες με τα τόσο λεπτεπίλεπτα χεράκια της, πάντα βαμμένη και περιποιημένη. Παντρεύτηκε μεγάλη -μετά τα 40- πολύ πρωτοποριακό για την εποχή της και λόγω ηλικίας δεν κατάφερε να κάνει παιδιά. Παντρεύτηκε όμως με έναν "άρχοντα" που την είχε κορώνα στο κεφάλι του.. τι ταξίδια, τι δώρα, τι γλυκόλογα... Έτσι...την κυνήγησε την "Ευτυχία" η θεία Σοφία και την έζησε. Μόνο που από τότε που έχασε τον θείο Γιάννη τίποτα δεν ήταν ίδιο γι' αυτήν... μιλούσε πάντα γι' αυτόν με τόση αγάπη... έζησε αρκετά χρόνια χήρα. Σήμερα στα 91της το μικροσκοπικό προσωπάκι της έδειχνε ότι "η Αρχόντισσα φεύγει από τη ζωή ήρεμη, ευτυχισμένη και έχοντας πραγματοποιήσει τα όνειρά της στην επίγεια ζωή της..." ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΕΙΑ...