Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Bye Bye Bye, να φύγω για Ντουμπάι???????

Με τις γιορτές ποτέ δεν τα πήγαινα καλά, από παιδί θυμάμαι. Ειδικά αυτές των Χριστουγέννων. Μ' έπιανε μια κατάθλιψη μαζί με τάσεις φυγής (ναι, ναι από τότε τις είχα και ανεμιζόμουν ταξιδάκια), ακόμα κι αν εκείνη την εποχή δεν ήταν τόσο στημένο το σκηνικό... Περιμέναμε με αγωνία να στολίσουμε το δέντρο (10 μέρες πρίν και όχι ένα ολοκληρο μήνα), να κλείσουν τα σχολεία (μπας και κοιμηθούμε λίγο παραπάνω), να μαζέψουμε λεφτά από τα κάλαντα για να μπορέσουμε να κάνουμε τα απαραίτητα δώρα, ν' αλλάξει η χρονιά και να προλάβουμε να κάνουμε ευχή... Παρ'όλα αυτά μια μελαγχολία την είχα, από τότε... Πόσο μάλλον τώρα... Μοναδική περίπτωση να φύγει η μελαγχολία στην ηλικία των 33 είναι ένα ταξιδάκι στη χώρα του Αη Βασίλη, όπως πέρυσι. Στη χώρα που τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά μοιάζουν παραμύθι, ακριβώς έτσι όπως το έζησα πέρυσι την Πρωτοχρονιά... Καλά, καλά και με ένα Καιρο, μια Ταυλάνδη, ένα Μαυρίκιο συμβιβάζομαι, δεν θα το κάνω θέμα... Αρκεί να φύγωωωωωωω... Γιατρέ είναι σοβαρό αυτό που μου συμβαίνει;;;; Γιατρέ μου,πες μου... με αγχώνει γιατί μου συμβαίνει 5-6 φορές το χρόνο τουλάχιστον. Υπάρχει εμβόλιο να το κάνω?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου