Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Μ'αν είσαι η μεγάλη αγάπη, πες το και θ'ανοίξω την καρδιά...ώπα!

Όσα χρόνια και να έχουν περάσει πως νιώθει κανείς άμα δει έναν παλιό έρωτα στο δρόμο;
Νομίζω ότι ακόμα και παρακάτω να έχεις πάει, χρόνια να έχουν περάσει, πράγματα και καταστάσεις να έχουν αλλάξει το σκίρτημα, η ταραχή και το χαζό χαμόγελο στα χείλη είναι πάντα το ίδιο...
Συνάντησα σήμερα κάποιον από το μακρινό παρελθόν μου-που είχα να τον δω παρεπιπτόντως και πολλά χρόνια- και μέσα σε λίγα μόνο δεύτερα είχαν περάσει χιλιάδες εικόνες από το μυαλό μου. Εικόνες που τις είχα ξεχάσει, που δεν τις θυμόμουν καν..
Μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου πρέπει να έζησα μία μία τις στιγμές και των 2,5 ετών της κοινής μας ζωής. Τα καλά, τα κακά, τις αγάπες, τους καυγάδες, τους χωρισμούς, τα ξενύχτια από καψούρα...όλα... Για να καταλήξω σε αυτό που έχω πει για όλους τους μεγάλους έρωτες της ζωής μου: "Δεν θα μπορούσα με τίποτα να είμαι σήμερα με αυτόν τον άνθρωπο... Είμαι τόσο αλλού και αλλιώς...Αλλά χαίρομαι που το έζησα μαζί του..."

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Το τέλος...

Το τέλος είναι τέλος...είτε αφορά γκομενοδουλειά, είτε επαγγελματική συνεργασία είτε φιλική σχέση..είτε είτε είτε..όταν έρθει και είναι αληθινό δε σε νοιάζει τίποτα..αδιαφορείς για το τι θα πουν, τι θα σκεφτούν, τι θα νιώσουν...σε νοιάζει μόνο ο εαυτός σου... πρέπει απλά πάντα να πιάσεις πάτο για να φτάσεις για να απολαύσεις περισσότερο τον αφρό...

http://www.youtube.com/watch?v=_1Ex-Np-rTo

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Κορίτσια ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!

Λένε ότι σαν τη χαρά του γονιού για την πρόοδο του παιδιού του, άλλος τέτοια χαρά δεν μπορεί να πάρει! Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Πρώτα χαίρεται ο δάσκαλος του παιδιού και μετά ο γονιός... Το πιστεύω αυτό... Ο δάσκαλος κόπιασε, ένιωσε αγωνία, έκανε τη "διαδρομή" μαζί με το παιδί-υποψήφιο ως συνοδηγός, δείχνοντάς του τις ομορφιές της διαδρομής, αλλά και τους κινδύνους που πρέπει να προσέξει... Γι' αυτό και πιστεύω ότι νιώθει μεγαλύτερη ευτυχία και ικανοποίηση από το γονιό... Γιατί ξέρει με κάθε λεπτομέρεια από ποια "κανάλια" πέρασε ο μαθητής του και νιώθει ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που κατάφερε όχι μόνο να φτάσει στην πηγή, αλλά να πιει και το νερό...
Συγχαρητήρια παιδιά!!! Είμαι πολύ υπερήφανη για εσάς όχι μόνο γιατί τα καταφέρατε, αλλά γιατί πήρατε τα διπλώματά σας με Άριστα! Να είστε πάντοτε έτσι άξια και να σας δίνει ο Θεός τη χαρά να απολαμβάνετε τους καρπούς των κόπων σας!!! Μαριέφη, Εμμανουέλα, Μαίρη, Εμμανουέλα και Τέτη ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!  Σας ευχαριστώ επίσης γιατί με βγάζετε ασπροπρόσωπη και χάρη σε σας αναγνωρίζεται η δουλειά μου! Και εις ανώτερα!!!

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Θα προχωράμε μαζί...

Αντώνης Βαρδής-Χριστίνα Μαραγκόζη... Που το ξέθαψα..? Είναι φορές που η διάθεση σε καθοδηγεί από μόνη της τι να ακούσεις.. Κι ενώ πάνε χρόνια από τότε που το άκουσες για τελευταία φορά το σιγοψιθυρίζεις και δεν σου φεύγει ούτε μια νότα!
Πολλές φορές έχω πει ότι τα παλιά τραγούδια είναι διαχρονικά κι αυτό γιατί απλά είχαν ψυχή. Δεν τα έγραφαν ούτε τα τραγουδούσαν για μια εφήμερη αγάπη/καψούρα. Γραφόντουσαν και τραγουδιόντουσαν για τη μια και μεγάλη αγάπη. Ακόμη και τα πιο "β' κατηγορίας τραγούδια" έκαναν σουξέ και τα θυμόμαστε ακόμα γιατί απλά o τραγουδιστής, ο συνθέτης, ο στιχουργός είχαν μεράκι και πάθος γι' αυτό που έκαναν, στοιχεία που δυστυχώς απουσιάζουν από την ελληνική αλλά και διεθνή μουσική σκηνή σήμερα. Μας έφαγαν τα ξερά "νταπα-ντουπα" χωρίς περιεχόμενο στο στίχο. Και καλός να είναι ο τραγουδιστής χάνεται λόγω έλλειψης ποιοτικών τραγουδιών... Όλα στο βωμό του marketing..
 Όχι one night stand και στη μουσική ρε παιδιά...

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Άντε και καλή χρονιά...

Οι θλιμμένες ημέρες των εορτών πέρασαν, από το ταξίδι στη Μέση Ανατολή γύρισα, το αεροπλάνο παρά τη μηχανική βλάβη και τον αέρα πέταξε και έφτασα σώα, ο μανιακός τσαντάκιας που μου επιτέθηκε έξω από το σπίτι της μαμάς μου δεν με κατασκότωσε, αλλά τη γλύτωσα φτηνά, εεεεε τι μένει να πω? ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!!!

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη

Το παρακάτω είναι από τα καλύτερα e-mail που έλαβα τις τελευταίες ημέρες. Νομίζω αξίζει να το αναρτήσω... Άντε και Καλή Πρωτοχρονιά!!!!!!

"Aγαπητέ Άγιε Bασίλη, πρώτα πρώτα θέλω να σε ευχαριστήσω για το περσινό σου δώρο που ήταν μια ωραιότατη ρυτίδα στο μεσόφρυδο και έχω να σου πω ότι αν φέτος επιχειρήσεις να μπεις απ' την καμινάδα μου θ' ανάψω τζάκι και θα σε κλάψουν οι τάρανδοι.


Kατά τα άλλα, όπως τα ξέρεις. Ετοιμαζόμαστε για γιορτές καπάκι Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά και θα περάσουμε κα-τα-πλη-κτι-κά όπως κάθε χρόνο. Tις ημέρες των παραμονών θα επωφεληθούμε από το συνεχές ωράριο των καταστημάτων για να ξεχυθούμε σύσσωμοι στα μαγαζιά και να ψωνίσουμε ό,τι να' ναι και μετά θα κουβαλάμε τα ό,τι να' ναι μας φορτωμένοι με τις σακουλάρες πάνω κάτω στη Σκουφά, ψάχνοντας δύο ώρες για ταξί. Όταν βρούμε ταξί θα σιχτιρίσουμε την ώρα και τη στιγμή που το βρήκαμε και μπλέξαμε στην κίνηση και γύρω γύρω όλοι θα κορνάρουν και θα βρίζει ο ένας τον άλλο ένεκα της ημέρας. Tο βράδυ της παραμονής των Xριστουγέννων, θα βγούμε έξω για να τιμήσουμε τη γέννηση του Θεανθρώπου και θα στριμωχτούμε κι εμείς στη φάτνη με τα ζώα, δηλαδή στο Rex, στην Aθηνών Aρένα, στο Bοτανικό και σε άλλα μέρη. Kαι θα φοράμε όοολες/όλοι το «μικρό μαύρο φόρεμα»/ " το καινούριο κουστούμι". Kαι όοοολοι/όλες οι άντρες /οι γυναίκεςθα καπνίζουν μια τεράστια γιορτινή πουράκλα που θα βρωμάει και θα ζέχνει/θα είναι μπανιαρισμένες με το άρωμά τους γιατί νομίζουν ότι αυτό θα μας τρβήξει σε αυτές. Ύστερα, αφού χορέψουμε τσιφτετέλι και πιούμε ό,τι σκατο-ποτό κυκλοφορεί σε μολότοφ στην αγορά, θα γυρίσουμε στο σπίτι για να ξεράσουμε και να περιμένουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Tην παραμονή της Πρωτοχρονιάς θα ξαναξεχυθούμε στα μαγαζιά να ξαναψωνίσουμε τα ό,τι να 'ναι που περίσσεψαν απ' τα Xριστούγεννα και θα επιστρέψουμε στα σπίτια μας πτώματα για να ετοιμαστούμε άρον άρον για το ρεβεγιόν. Tο πιο ευχάριστο απ' όλα είναι ότι επιτέλους θα συναντηθούμε όοοοολοι μαζί γιατί θα εγκλωβιστούμε στο Σύνταγμα και στην Kηφισίας πρωτοχρονιάτικα και θα καπνίζουμε μέσα στα αυτοκίνητα με αναμμένο το κλιματιστικό και όλα θα είναι ένα σίχαμα. Θα είμαστε και εκνευρισμένοι από πριν που φάγαμε στο σπίτι της μαμάς όπου περάσαμε φριχτά μια και συγκεντρώθηκε όλη η οικογένεια για να τσακωθεί, όπως κάθε χρόνο. Eπίσης όπως κάθε χρόνο, το φαγητό θα είναι χάλια, γιατί το κρέας της γαλοπούλας είναι απαίσιο και σκληρό και άμα κρυώσει γίνεται σαν βατραχοπέδιλο. Παρ' όλα αυτά, θα καταβροχθίσουμε τον άμπακο με έμφαση στη γέμιση και στη βασιλόπιτα και θα σκάσουμε και μετά θα νυστάζουμε και θα θέλουμε να χωρίσουμε τους γκόμενούς μας/τις γκόμενές μας, γιατί φυσικά αυτοί/αυτές φταίνε που τραβιόμαστε στη μέση της νύχτας σαν τους ηλίθιους, και στο μεταξύ όλα τα μαγαζιά θα είναι γεμάτα από κόσμο που καλωσορίζει το νέο χρόνο με ξέφρενο ενθουσιασμό, πράγμα το οποίο δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω. Aυτό το στίχο «πάει ο παλιός ο χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά» πρέπει να τον έχει γράψει ο Φόρεστ Γκαμπ γιατί μόνο αν είσαι ο Φόρεστ Γκαμπ γιορτάζεις που λιγοστεύει κατά ένα χρόνο η ζωή σου και θα σε φάει το μαύρο χώμα μια ώρα αρχύτερα. Aυτά. Όσο για το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν μας θα το περάσουμε κι αυτό φα-ντα-στι-κά ξαναζουλιγμένοι στα μπουζούκια ή στα κουλά κυριλέ κλαμπ με τους πορτιέρηδες Mίστερ Γ*****ω και τις πορτιέρησες Mις T**********ι, όπου θα πιούμε πετρέλαιο και θα πάρουμε και μερικά ναρκωτικά για το καλό. Tην άλλη μέρα θα είμαστε κουρέλια και θα νομίζουμε ότι έχουμε τυφλωθεί, ωστόσο αργά το μεσημέρι θα σύρουμε τα κόκαλά μας μέχρι το πατρικό για να ξαναφάμε με την οικογένεια ό,τι έμεινε απ' το προηγούμενο βράδυ που η μαμά είχε μαγειρέψει για ένα λόχο. Mετά θα κάνουμε φύλο και φτερό τη χτεσινή βασιλόπιτα για να βρούμε το φλουρί που δεν θα βρεθεί ποτέ γιατί θα το έχει καταπιεί ο παππούς με το πρωινό του ρόφημα. Tο απόγευμα θα χτυπήσουμε και μια κατάθλιψη που δεν είμαστε πια παιδιά και τι μαγικά που ήταν τα Xριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά κάποτε. Kαι μετά οι γιορτές δεν θα λένε να τελειώσουν γιατί θα έχουμε και τα Φώτα και του Aϊ Γιαννιού και αϊ σιχτίρι αγαπητέ Άγιε Bασίλη, σ' αγαπάω, σ' εκτιμάω, αλλά κοίτα μην τολμήσεις και πλησιάσεις σπίτι μου. Φέτος θέλω μόνο Kαλικάντζαρους. Tουλάχιστον εκείνοι αντιμετωπίζουν την τραγωδία των γιορτών «α-να-τρε-πτι-κά», όπως θα έλεγαν και οι άνθρωποι που εργάζονται στην τηλεόραση. Kαι τώρα κλείνω γιατί πρέπει να γράψω και σ' άλλο κουλό άγιο. Σε κάνα μήνα έχουμε Bαλεντίνο."



Άντε και καλές γιορτές σε όλους μας .....

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Φεύγω για Ντουμπάι...

http://www.youtube.com/watch?v=W7UlGEV9fow


Κάντε κλικ πάνω του άφοβα... Γιατί φέτος την Πρωτοχρονιά αυτό θα κάνω! Είδα κι απόειδα πέρυσι ότι τα βόρεια δε με σηκώνουν (4 μήνες έκανα με αντιβίωση μετά το ταξίδι μου στη Λαπωνία) κι είπα να το γυρίσω στα θερμά κλίματα! Ο Άγιος Βασίλης άλλωστε ακούει από παντού τις ευχές μας,σωστά?

Κι ενώ όλα έχουν μπει σε τελική ευθεία-παρά την όποια ταλαιπωρία- η μικρή Μαρία, καθότι της τελευταίας στιγμής δεν έχει κάνει τίποτα ακόμη. Πρωτότυπο θα μου πείτε! Το παράξενο θα ήταν να είχε ήδη ετοιμαστεί, αλλά φευ... Στο αεροσκάφος μέσα πάλι θα ανακαλύψω ότι ξέχασα τα μισά και τα άλλα μισά που πήρα μαζί μου είναι σίγουρα άχρηστα! Δε βαριέσαι! Ευκαιρία για ψώνια, ε?
Αν με καλορωτήσετε δεν το έχω ακόμα πιστέψει ότι φεύγω. Από τις λίγες φορές-ίσως και η μοναδική που το νιώθω αυτό. Κι ας έγιναν όλα τόσο βιαστικά! Έχω παραταύτα την ίδια διάθεση όπως τότε που πήγα Κούβα-κάτω από την ίδια ταχύτητα είχα φύγει και τότε... Και αναμφισβήτητα είναι από τα ταξίδια που με έχουν σημαδέψει, που θυμάμαι ακόμα, που πάντα έχω κάτι να πω όταν βρεθώ σε παρέα, που όταν σμίγουμε με το Χρηστάκο και τη Μαρία ακόμα γελάμε, που δε θα ξεχάσω σίγουρα ΠΟΤΕ...! Έχω την ίδια αίσθηση και για τούτο κι ας με έχουν ψιλοαγριέψει για τους ανατολίτες σειχηδες! Αλλά αν κάτι ω μη γέννητω συμβεί και με απαγάγει κανένας και με ρίξει στο χαρέμι του θα του πω αυτό που πολύ εύστοχα μου είπε προχτές ο Ηλίας " θέλω να έχουμε ελεύθερη σχέση! Θα ζω στην Κρήτη, θα ζεις εδώ και θα μου στέλνεις το έμβασμα κάθε μήνα!" Γεια σου ρε Ηλία με τα ωραία σου!!!