Θα προχωράμε μαζί...

Αντώνης Βαρδής-Χριστίνα Μαραγκόζη... Που το ξέθαψα..? Είναι φορές που η διάθεση σε καθοδηγεί από μόνη της τι να ακούσεις.. Κι ενώ πάνε χρόνια από τότε που το άκουσες για τελευταία φορά το σιγοψιθυρίζεις και δεν σου φεύγει ούτε μια νότα!
Πολλές φορές έχω πει ότι τα παλιά τραγούδια είναι διαχρονικά κι αυτό γιατί απλά είχαν ψυχή. Δεν τα έγραφαν ούτε τα τραγουδούσαν για μια εφήμερη αγάπη/καψούρα. Γραφόντουσαν και τραγουδιόντουσαν για τη μια και μεγάλη αγάπη. Ακόμη και τα πιο "β' κατηγορίας τραγούδια" έκαναν σουξέ και τα θυμόμαστε ακόμα γιατί απλά o τραγουδιστής, ο συνθέτης, ο στιχουργός είχαν μεράκι και πάθος γι' αυτό που έκαναν, στοιχεία που δυστυχώς απουσιάζουν από την ελληνική αλλά και διεθνή μουσική σκηνή σήμερα. Μας έφαγαν τα ξερά "νταπα-ντουπα" χωρίς περιεχόμενο στο στίχο. Και καλός να είναι ο τραγουδιστής χάνεται λόγω έλλειψης ποιοτικών τραγουδιών... Όλα στο βωμό του marketing..
 Όχι one night stand και στη μουσική ρε παιδιά...